De schepping in zes dagen

[Lanzer]

Wat is een 'Dag'?

Het woord voor dag in Genesis 1 is het Hebreeuwse woord yom. Dit kan een 24-urige periode betekenen, maar ook wel de uren dat het licht is,
wat wij ook dag noemen. Maar het is nooit een afgebakende lange periode van tijd met specifiek een begin- en eindpunt. En als het woord
yom zou worden gebruikt als een niet begrensd tijdvak, als een onbepaalde tijd, wordt door de context altijd duidelijk aangegeven dat niet
de letterlijke betekenis van dag wordt bedoeld.

In veel kerken en ook daarbuiten zeggen mensen dat het woord dag in Genesis symbolisch gebruikt wordt en wij dat niet letterlijk moeten nemen.
Een belangrijk punt wat zij over het hoofd zien is dat een woord nooit symbolisch kan worden bedoeld als het voor de eerste keer wordt gebruikt.
Een woord kan pas symbolisch worden gebruikt wanneer eerst de letterlijke betekenis bekend is. Het Nieuwe Testament zegt ons dat Jezus de
'deur' is. We weten wat dit betekent, omdat we de letterlijke betekenis van deur kennen als een toegang of ingang. Omdat we eerst de letterlijke
betekenis hebben leren kennen, is het mogelijk om dit op symbolische wijze op Christus toe te passen. Het woord deur zou niet op deze manier
gebruikt kunnen worden als we niet eerst de letterlijke betekenis zouden kennen.

Dus kan de eerste keer dat het woord dag wordt gebruikt in het boek Genesis niet symbolisch worden gebruikt. Daarom heeft de auteur van
Genesis zorgvuldig aandacht besteed aan het woord dag toen het voor de eerste keer voorkwam.
In Genesis 1:4 lezen we dat God het licht van de duisternis scheidde. Dan lezen we in vers 5 dat God het licht Dag noemde en de duisternis Nacht.
Met andere woorden, de termen werden zorgvuldig gedefinieerd. De eerste keer dat het woord dag wordt gebruikt, wordt het gedefinieerd als het
licht om te onderscheiden van de duisternis die nacht wordt genoemd. Dan vervolgt vers 5 met: Toen was het avond geweest en het was morgen
geweest: de eerste dag. Dit is dezelfde zinsnede die voor elk van de andere vijf dagen wordt gebruikt en laat zien dat er een duidelijke cyclus
is van dagen en nachten – perioden van licht en perioden van duisternis.

Waarom zes dagen?
God heeft geen beperkingen zoals een mens. Hij heeft oneindige kracht, onbeperkte kennis, onbegrensde wijsheid, enz. God zou alles kunnen
maken wat Hij zou willen in helemaal geen tijd. Hij had de aarde, het hele universum en alles wat zij bevat kunnen scheppen in minder dan
een moment. Hij had er ook wel veel langer over kunnen doen, bijvoorbeeld zes seconden.
De vraag die wij moeten stellen is, waarom precies zes dagen? Per slot van rekening is zes dagen voor een onbegrensd wezen een lange tijd
om wat dan ook te maken. Het antwoord kan gevonden worden in Exodus 20:11.
In Exodus 20:1-26 staan de Tien Geboden. U weet misschien dat deze geboden werden geschreven op steen door de 'vinger van God'.
Het vierde gebod in Exodus 20:9 leert ons dat wij zes dagen moeten werken en één dag rusten. Waarom? Waarom zes dagen arbeid gevolgd
door een rustdag? Dat staat in vers 11. Dit vers begint met "want" en verklaart dus het voorgaande.

Exodus 20:11 Want in zes dagen heeft de Here de hemel en de aarde gemaakt, de zee en al wat daarin is, en Hij rustte op de zevende dag;
daarom zegende de Here de sabbatdag en heiligde die.

Dit is een directe verwijzing naar Gods scheppingsweek. Als we nu consistent zijn – en dat moeten we zijn – zullen we de betekenis van het
woord dag in Genesis 1 ook hier op dezelfde wijze moeten toepassen. Als we nu gaan zeggen dat het woord dag in Genesis een lange periode
van tijd betekent en we trekken dat door naar Exodus 20:9-11, dan moeten we dus eigenlijk lezen: zes onbepaalde periodes zult gij arbeiden
en een zevende onbepaalde periode rusten! Dit is klinkklare nonsens!
Door de dagen als normale dagen te accepteren, begrijpen we dat God ons zegt dat Hij zes gewone dagen werkte en één gewone dag rustte
om een voorbeeld te geven voor de mens – het model van onze zevendaagse week, die we nog steeds hebben.

Met andere woorden, hier in Exodus 20 leren we de reden waarom God in zes dagen alles maakte. Hij maakte een model voor ons, een voorbeeld
dat we vandaag nog steeds volgen. Daarom begint Genesis met zes scheppingsdagen. Er had in één vers kunnen staan: God zei: de hemel en de
aarde zijn er en alles was er, compleet en af. Punt. Als de mens niet centraal zou staan in zijn scheppingsplan, zou het zo gekund hebben.
De mens begint iedere werkdag om iets tot stand te brengen en voort te zetten. Of het nu een meubelstuk, een advertentiecampagne of de aanleg
van een tuin is, hij begint met het ruwe materiaal. Waarom? Omdat God dit voorbeeld heeft gegeven. Hij begon ook met het ruwe materiaal en
maakte er in zes dagen een afgerond werkstuk van.

Toen God zijn plan van de schepping maakte, heeft Hij daarvoor een tijdschema gemaakt. Daarbij heeft Hij niet gekeken naar de tijd die daarvoor
nodig is volgens de wetten van de fysica en chemie. Of welke opvattingen engelen daarover zouden hebben. Nee, Hij heeft het tijdschema volledig
afgestemd op datgene wat goed is voor de mens. Eerst gaat God zelf dat model van zes dagen arbeid maken en voordoen en geeft daarna de
mens deze kalender van zes dagen + de rustdag en zegt: alsjeblieft, doe het ook zo, want je leven zal er van afhangen.
Er is nog een andere invalshoek. De reden, waarom God in zes dagen zijn schepping verrichtte, kunnen we ook benaderen vanuit de sabbat.
Dat vinden we in Exodus 31:14-18. Hier nemen we de sabbat als uitgangspunt.

Vers 14 Gij zult de sabbat onderhouden, want deze is iets heiligs voor u; wie hem ontheiligt, zal zeker ter dood gebracht worden, want ieder die
daarop werk verricht, zal uitgeroeid worden uit het midden van zijn volksgenoten. 15 Zes dagen mag men arbeiden [letterlijk staat hier in het
Hebreeuws: maakt of doet men werk], maar op de zevende dag zal er een volledige sabbat zijn, de Here geheiligd: ieder die op de sabbatdag
werk verricht, zal zeker ter dood gebracht worden. 16 De Israëlieten zullen de sabbat onderhouden, door de sabbat te vieren, zij en hun
nageslacht, als een altoosdurend verbond. 17 Tussen Mij en de Israëlieten is deze een teken voor altoos, …

Dit is een verbond. God heeft met de schepping een patroon van zes dagen + een zevende dag gemaakt voor de mens. Hierop is dit verbond
gebaseerd. Laten we nog maar eens lezen.

Vers 17 Tussen Mij en de Israëlieten is deze [de sabbat] een teken voor altoos, …

Waarom is de sabbat een teken tussen God en ons, als geestelijke Israëlieten?

… want …

Na "want" volgt de verklaring waarom de sabbat een teken is tussen God en ons.

… in zes dagen heeft de Here de hemel en de aarde gemaakt, en op de zevende dag heeft Hij gerust en adem geschept.

Dat teken brengt ons dus wekelijks en ook op de jaarlijkse heilige dagen in herinnering dat de hele schepping afgestemd is op het beoogde
levenspatroon van de mens – zes dagen arbeid + één dag rust – zoals God ons dat heeft voorgeschreven voor ons welzijn sinds de schepping.
Op de sabbat kleden christenen zich op hun best. Waarom? Omdat ze respect hebben voor de sabbat. Waarom hebben ze respect voor de sabbat?
Omdat de sabbat verwijst naar de zes scheppingsdagen + rustdag. Waarom hebben ze respect voor die eerste week? Omdat ze respect hebben
voor God. De sabbat ziet immers ook uit naar de rust van de Wereld van Morgen wanneer Gods regering op aarde gevestigd zal zijn. Het vieren
van de sabbat houdt in: kennis van Gods plan met de mensheid en deel hebben aan dat plan.

Vers 18 En Hij gaf aan Mozes, toen Hij geëindigd had met hem te spreken op de berg Sinaï, de twee tafelen der getuigenis, tafelen van steen,
beschreven door de vinger Gods.

Als u nu denkt dat wij zes dagen moeten werken en de zevende (niet de eerste) dag rusten, omdat God dat deed, is dat juist.
Dan nog steeds blijft de vraag: waarom deed God dat in zes dagen?
Ter verduidelijking nog een korte illustratie. Maakt een dierentuin een hokje van 50 x 50 cm en koopt daarvoor een olifant? Natuurlijk niet!
Toen de dierentuin de plannen maakte voor het kopen van een olifant, werd meteen gedacht aan een grote ruimte geschikt voor dit beest.
En zes dagen zijn precies geschikt voor de mens, in dat hokje van zes dagen past hij precies. Geen acht of drie dagen, dat loopt spaak.
En, zoals gezegd, is het een afspiegeling van Gods plan. Het vieren van die dag getuigt van een zekerheid van het realisereren van dit plan.

De slotsom
Nog een keer terug naar de vraag: doet het er werkelijk iets toe hoe lang de zes dagen waren? Maakt het iets uit? Nou en of!
Het levenspatroon van de mens heeft God vastgeklonken aan de zes scheppingsdagen. Je kunt ook zeggen: vanwege de schepping van de
mens heeft God hemel en aarde gemaakt in zes normale dagen. Daarom zes normale dagen. Het hele scheppingswerk van de hemel, de
aarde, de zeeën, de bomen en planten en de dieren is afgestemd op de mens.

Zo belangrijk vindt God ons.
Het is niet zo dat God besloot om de hemel en de aarde te maken in zes normale dagen en later op de gedachte kwam: "Ah, dat is ook wel
een goed idee voor de mens." Daarmee keren we de zaak om. Het doel van de schepping was de mens en het plan dat Hij met de mens heeft.
En dan komt de vraag: wat is goed voor hem? Antwoord: zes dagen arbeid en dan de sabbat. Dit biedt perspectief op een glorieuze toekomst
voor wie het wil begrijpen en aanvaarden. Met zijn ontzagwekkend groots scheppingswerk heeft God ons dit voorgedaan in zes gewone dagen.

Daarom zes gewone dagen!

Bron