EVOLUTIE VERSUS SCHEPPING

[Lanzer]

EVOLUTIE VERSUS SCHEPPING

Wat Is Evolutie?
Evolutie wordt technisch gedefiniëerd als: "een geleidelijk proces waarin iets
verandert in een andere en gewoonlijk complexere of betere vorm." Het meest
beroemde gebruik van het woord "evolutie" is hetproces waarmee een
organisme zich met het verstrijken van de tijd, als reactie op zijn omgeving, tot
een geraffineerder levensvorm ontwikkelt. De Evolutietheorie is tegenwoordig het
meest populaire concept over hoe het leven zijn tegenwoordige toestand heeft
bereikt. Evolutie als een biologisch mechanisme wordt gedreven door natuurlijke
selectie. Aan deze theorie wordt door vele wetenschappers de voorkeur gegeven
om de fenomenen in de natuur te verklaren, in zo'n sterke mate dat deze in het
algemeen in de meeste studies als een feit wordt aangenomen.

In werkelijkheid is de evolutietheorie niet zonder controverse. Afgezien van
religieuze bezwaren leidt een diepere analyse van evolutie tot twijfels, waarmee
de wetenschappelijke gemeenschap moeite heeft om verantwoorden op te geven.
Evolutie is nooit fundamenteel bewezen, en de meeste wetenschappers
geven dit ook toe. Het is ironisch dat vele evolutionisten de theorie verdedigen
met argumenten die ooit aan fundamentele Christenen werden toegewezen,
zoals "het is gewoonweg het meest voor de hand liggende", en "omdat ik er voor
gekozen heb er in te geloven", of "omdat ik weiger het tegenovergestelde te
geloven". Deze wetenschappers vullen de gaten in het religieuze model door
gebruik te maken van redelijke aannamen, iets waarvoor niet-evolutionisten vaak
worden bekritiseerd. Evolutie kent verscheidene belangrijke componenten:

Natuurlijke selectie,
Macro-evolutie en Micro-evolutie. Evolutie bestond al lang als een theorie
voordat enig bewijs voor deze componenten was gevonden. Uiteindelijk waren
wetenschappelijke studies in staat om de data door middel van een evolutionair
standpunt te interpreteren en deze kernconcepten in de moderne evolutietheorie
te verweven. Natuurlijke selectie is de machine die evolutie voortbeweegt.
Dit mechanisme zorgt er voor dat organismen die "abnormaal" zijn een verandering in de
omgeving kunnen overleven, en hierdoor de "nieuwe normale" organismen
worden. Na verloop van tijd kan dit, volgens de Evolutietheorie, er toe leiden dat
een organisme in een totaal andere levensvorm verandert. In de natuur kan
bewijs voor natuurlijke selectie worden geobserveerd, maar niet in die mate dat
een complete soort zich merkbaar zou veranderen. Elke genetische mutatie,
waarvan de wetenschap heeft vastgesteld dat deze de vorm of functie van een
organisme veranderde, resulteerde in een handicap of leidde tot de dood. Maar
dit betekent wel dat een ecosysteem kwetsbaar is voor snelle veranderingen,
omdat organismen die zich niet kunnen aanpassen gewoonlijk sterven.

Niemand trekt Micro-evolutie in twijfel. Er bestaat universele overeenstemming
over het feit dat wolven, coyotes, dingo's, jakhalzen, vossen, en de honderden
verschillende hondensoorten allemaal afstammen van een oorspronkelijk paar
"honden". Het gaat hier om variatie binnen een Soort, NIET om een opwaartse
evolutionaire trend die vanuit eenvoud tot complexiteit leidt zoals de
Darwinistische Evolutietheorie voorstelt. De variaties vinden altijd in een
neerwaartse trend plaats en worden begrensd door de genetische code (aan
honden zullen geen vleugels groeien en ze zullen niet leren hoe te vliegen).
Geen nieuwe genetische informatie wordt toegevoegd, maar er vindt altijd een
verlies aan genetische informatie plaats: Het originele paar "honden" zou alle
potentiële karakteristieken van al hun verschillende nakomelingen al hebben
gehad, terwijl hun nakomelingen zelf datzelfde potentieel hebben verloren. De
Hondensoort is de oorsprong geweest van vele soorten die later op hun beurt
geïsoleerde genenpoelenzouden vormen. De oorspronkelijke ouders zouden
alle potentiële eigenschappen al hebben gehad, die in al hun verschillende
nakomelingen tot uitdrukking zijn gekomen. Dit is het enige wat door de
wetenschap is geobserveerd. Er is geen proces bekend waarmee genetische
informatie zou kunnen worden toegevoegd.

Terwijl Micro-evolutie (Variaties binnen een Soort) is geobserveerd en goed
bedocumenteerd is, geldt dit niet voor Macro-evolutie, die dus sterk betwijfeld
kan worden. Macro-evolutie is de overgang vande ene Soort plant of dier naar
een andere. Macro-evolutie vraagt om grote of belangrijke veranderingen in de
basisfuncties van een organisme. Dit kan niet plaatsvinden tijdens het leven van
een individueel organisme, dus kan het slechts het resultaat zijn van een reeks
genetische mutaties. Elke in laboratoria waargenomen genetische mutatie,
waarbij vorm of functie waren betrokken, waren ofwel fataal, ofwel leidden tot
een verminking ofwel maakten een eerdere mutatie ongedaan. Sommige
bacteriën met genetische afwijkingen hebben antibiotica bijvoorbeeld beter
overleefd dan bacteriën zonder die mutaties, maar stierven snel uit toen de
antibiotica verdween. Macro-evolutie is de uitleg van de evolutionisten voor het
ontstaan van de miljarden verschillende levensvormen op aarde - Variatie van
de ene Soort tot een andere.

Zoals we hierboven hebben laten zien kent evolutie als het kernmechanisme van
de biologie enkele ernstige hindernissen. Er bestaat overweldigend bewijs dat
organismen ten gevolge van mutaties lijden, in plaats van er voordeel van te
hebben. Het is haast onmogelijk om de balans van de ecosystemen op aarde,
inclusief de relaties tussen de soorten, te verklaren middels het steeds
veranderende evolutionaire wereldbeeld. In werkelijkheid is evolutie niet
andersdan elke andere filosofische of religieuze mening over het ontstaan van het
leven. Het lijkt door enkele feiten ondersteund te worden, maar door andere te
worden weerlegd. Er bestaan gaten in de theorie die gevuld moeten worden door
"het voordeel van de twijfel". In religieuze kringen wordt dit "geloof" genoemd.

2.De Evolutietheorie. Hoe Werkt Die Nu Eigenlijk?
De evolutieboom had vroeger alleen betrekking op de macro-evolutionaire
verbindingen tussen organische wezens. Maar er zijn op zijn minst vijf andere
fundamentele evolutionaire fasen die vereist zijn vóórdat er een mogelijkheid tot
organisch leven bestaat. Sterker nog, binnen de theorie als geheel lijkt elke fase
essentieel voor de volgende fase... De eerste is “Kosmische Evolutie” – het idee dat
ruimte, tijd, massa en energie op de een of andere manier “explodeerden” (of uitzetten)
vanuit het niets in de plotse “Big Bang” die de geboorte van ons universum was. De tweede fase is
“Stellaire Evolutie”. Aangezien de oerknal wordt verondersteld niets te hebben
geproduceerd dan Waterstof, Helium en een variëteit aan subatomaire deeltjes,
moeten deze elementen opde een of andere manier gecondenseerd zijn tot
sterren door een of ander evolutionair proces. De derde fase is “Chemische Evolutie”.
Volgens de algemeen geaccepteerde gedachte zijn de enige chemische elementen
geproduceerd door de “Big Bang” Waterstof en Helium (en mogelijk Lithium).
Ten gevolge van de ongelooflijke hitte en druk in de sterren ontwikkelden deze
elementen zich op een of andere manier tot de overige 88 natuurlijke chemische
elementen die we vandaag de dag waarnemen.
De vierde fase is “Planetaire Evolutie”. Het wordt aangenomen dat de
complexe chemische elementen die zich ontwikkelden in de oude sterren
vervolgens werden uitgestoten, mogelijk op het moment van de gewelddadige
dood van stellaire levenscycli, daarbij grote wolken met rondslinger en de
mengsels vrijgevend. Op de een of andere manier vormden deze wolken van
chemische elementen exact afgestemde zonnestelsels, inclusief ons eigen
zonnestelsel. De vijfde fase is “Organische Evolutie”(ook bekend als “spontane generatie”).
De theorie houdt in dat de planeet Aarde begon als een gesmolten massa materie,
enkele miljarden jaren geleden. Zij koelde vervolgens af en werd een vaste, droge
brok gesteente. Daarna regende het miljoenen jaren lang op dat gesteente waardoor
grote oceanen werden gevormd. Uiteindelijk kwam deze “prebiotische oersoep”
(water + gesteente) tot leven en bracht de eerste zelfvoortplantende organische systemen voort.
OK, ik had nu meer vragen dan ooit tevoren, maar ik had tenminste de basis van de zogenaamde
evolutionaire boom bereikt. Dit is waar de zesde fase van de algemene evolutietheorie plaatsvindt
– “Macro Evolutie”. Het wordt verondersteld dat alle levende wezens een gemeenschappelijke voorouder
delen: een relatief eenvoudig “simpel” eencellig organisme, dat evolueerde uit
inorganisch materiaal (de zogenaamde “oersoep”). In essentie zijn vogels en
bananen, vissen en bloemen allemaal genetisch aan elkaar gerelateerd. Oh, en
we moeten er nog één toevoegen... de zevende en laatste fase van de theorie is
“Micro Evolutie”. Micro Evolutie is de variatie en de variëteit aan
eigenschappen die tot uiting komen binnen sexueel compatibele “soorten” van
organismen. Voorbeelden bevatten de verschillen tussen verschillende soorten
paarden, honden, katten, etcetera. Deze “variatie binnen een soort” is wat
Darwin waarnam in het midden van de 19e eeuw, en wat we vandaag de dag nog
steeds waarnemen...

OK, laten we dit samenvatten...
De evolutietheorie blijkt uit zeven verschillende en onderling gerelateerde fasen
te bestaan, door de wetenschap in de volgende volgorde geplaatst:

• * Kosmische Evolutie. De ontwikkeling van tijd, ruimte, massa en energie uit het niets.
  * Stellaire Evolutie. De ontwikkeling van complexe sterren uit de chaotische eerste elementen.
  * Chemische Evolutie. De ontwikkeling van alle chemische elementen uit de oorspronkelijke twee elementen.
  * Planetaire Evolutie. De ontwikkeling van planetaire systemen uit rondwervelende elementen.
  * Organische Evolutie. De ontwikkeling van organisch leven uit inorganisch materiaal (gesteente)
  * Macro Evolutie. De ontwikkeling van een levensvorm uit een totaal andere levensvorm.
  * Micro Evolutie. De ontwikkeling van variaties binnen een levensvorm.

Het is interessant dat de wetenschappelijke boeken en de televisiedocumentaires verklaren dat alleen de 7e fase
– Micro Evolutie – is waargenomen en gedocumenteerd. De eerste zes fasen van evolutie zijn slechts
5 aannames... Maar dat is OK, is het niet logisch om Micro Evolutionaire waarnemingen te gebruiken om
de puzzelstukken in elkaar te passen in in de andere vereiste fasen van evolutie?
Wacht. Waar kwam dit in eerste instantie allemaal vandaan? Begon dit echt allemaal met Darwin?
Is dit allemaal in Darwin’s boek? Heb ik dat boek wel gelezen? Het lijkt er op dat iedereen zich herinnert
Darwin’s “Origins of Species” (“Het ontstaan van soorten”) te hebben gelezen, maar hoe velen van ons hebben
dit ook daadwerkelijk gedaan? Darwinistische evolutie werd in mijn middelbare school biologieles gepresenteerd
als zo’n vaststaand feit, dat er gewoonweg geen reden was om een stap terug te doen en het originele theoretische
betoog te lezen... Maar dat was toen – en dit is nu. Ik besloot om voor mezelf Darwin’s boek te lezen...

3. Evolutie versus Schepping: Het Grote Debat
Het Evolutie versus Schepping debat wordt ook vaak "Het Grote Debat" genoemd. Het is een met emoties geladen
vraag naar de "oorsprong" - waarom, hoe, en waar begon alles? De wetenschap van de 20e eeuw heeft de
overtuigende ontdekking gemaakt dat het universum op een bepaald ogenblik een begin had. Beide partijen in
het Grote Debat zijn het er nu over eens dat het universum niet eeuwig heeft bestaan. Maar, dit is waar de
overeenstemming eindigt. Wat betreft het "waarom" en "hoe" van de "oorspronkelijke gebeurtenis"
bestaat er grote verdeeldheid en controverse. In feite bestaan er twee basis - theorieën in dit Grote Debat.
Het eerste is de historische standaard - aanname - het Scheppingsmodel van de Oorsprong.
Deze theorie stelt voor dat het complexe ontwerp dat tot in all dingen doordringt een Ontwerper impliceert. De
tweede theorie is de meer recente, atheïstische uitleg - Het Evolutie Model van de Oorsprong. Deze theorie
postuleert dat dit complexe ontwerp in alle dingen een product is van toeval en extreme tijdslengten.

Evolutie versus Schepping: De twistpunten
Evolutie versus Schepping is inderdaad het Grote Debat van ons
wetenschappelijk tijdperk. In elk wetenschappelijk debat moeten de theorieën
getest worden tegen het bewijs. Wij opperen dat de bewijslast op de schouders
van de Evolutionisten zou moeten liggen, omdat het Schepping...

Bron